Σκάλες επαναλαμβανόμενης ρουτίνας
Ανάσες
αυταπάρνησης
Μιας
εύφορης σιγής
1ος όροφος / Δωμάτιο 5
Κουδούνισμα του νου
Delivery ιδέες
Ησυχία και γυμνισμός στο πάτο της διαύγειας
Ντελίριο
Τίποτα δε τελειώνει
Αβάσταχτη
ανάγκη
Σκέψεις και μπύρες
Ηχητικά
σκαλοπατήματα
Εσωτερικά παιγμένα
Ακόμα είναι ανολοκλήρωτο
Κινηση φυγής / Αρνούμαι
Η αυτοκτονία ειναι
για τους πολύ δειλούς η για τους πολύ θαραλέους / η σελίδα με ορίζει
τεμαχίζομαι
το τέλος
έρχεται
απαλά φιλιά στο χέρι
ευγενής μιζέρια
είμαι
χαρούμενος
σκοτώνω την
ευγένεια
πεινάω / βράζω το
εγώ μου
με βρίσκω άνοστο
δε
συμμετέχω
μαγειρεύω
ποιήματα
αυτό είναι τέλος / το τέλος που περίμενα
σπιτι
συλλεγω
παντοφλες
δεν ξερω πως να στο πω
ειναι ματαιο να προσπαθουμε
τζουρα
ψυχαναγκαστικη
γουλια
βασιλευω ταπεινα στο κοσμο των ωραιων
ειμαι εδω και
ειμαι και κει
μπορω να αυτοκτονησω οποια στιγμη θελω
μα δεν υπαρχει λογος
ειμαι ενας ευτηχης ανθρωπος
αλωστε καθε μερα πεθαινω
δεν χρειαζομαι καμια χαριστικη βολη
σπιτι
ζεχνω
λουλουδια
δεν ξερω πως να στο πω
απλα ειναι
ματαιο να ζεις χωρις τρελα
10000 ετη φωτος
σε μια
καφετερια
στο νεφελωμα του ηλιου
θα με βρεις να καιω
το σπιτι μου την
μανα μου το πατερα
μου
τη πιστη στο θεοσταλτο γαμια μας
50 ευρω και γαμησι
με το φιλοδωρημα 55
παντα θα με βλεπεις χαρουμενο
θα σαφηνω να μαγγιζεις και να αυνανιζεσαι μπροστα μου
σαν λημερη θα σαφηνω να αραζεις πανω μου
και που και που
οταν θα ζαλιζεσαι απ’ τα ντουμανια της πληξης
μας
θα σου τραγουδω για
της μερες που χαθηκαν
και θα
πινω τα δακρυα σου χαμογελοντας
γελοντας δηλαδη με το χαμο μας
σηκωνω το βαρος
γινομαι χωμα γινομαι
βροχη γινομαι ναρκη
και ας βασταω πανω
μου τοση ασχημια
μπορω να προχωρω μα
τη πλατη στις γενεες που μας ευνουχισαν
τραβαω μια μαλακια
νιωθω περηφανος
ειμαι στο στεκι του
νασου
μονος
πινω καφε
ακομα σε εχθρευομαι
λογικη
πονω ακριβως στο
κεντρο της καρδιας
βραζω σαν ποιημα
εχω πεταξει ολα τα
κλισε μου
μια φορα στο συνταγμα
πεταξα και μια πετρα
απο τοτε πεταω με ολα
τα οχηματα
σε λιγο θα μαι κοντα
σου ξανα
κρατα μου μια θεση
μεσα στο στο αιδιο σου
θα κρατω ενα μαχαιρι
και θα σου πω ενα
ψεμα
2 μετρα αποσταση
φοβερη συμπτωση
αποψε κοιμαμαι στο
τρελαδικο
1ος οροφος / δωματιο
5
τωρα ξερεις που θα
γελαω
υπαρξηκόπημα
ανατολή / 4
και 18
Η αλληλεπίδρασή μας βρίσκεται στο τασάκι / 4
και 20
Αδυνατώ να πιστέψω στο χρόνο
Εγκεφαλικές
χορογραφίες
Ο Γιάννης κοιμάται
Εγώ τον προσέχω
Σέρνομαι και Χαμογελώ
αφήνω τα κλειδιά πάνω στη πόρτα
Αναλύω τη στιγμή και την βρίσκω μέτρια
κοιτάω το πήχη
3 μέτρα
Πηδώ στο ταβάνι
Ξυπνάω στο πάτωμα
Είναι Πέμπτη μα μοιάζει Δευτέρα
μικρά τσιμπήματα στο κρόταφο
Δημιουργώ ποιήματα
/ στ’αλήθεια συλλέγω ποιότητες
Ξεχνώ γιατί άρχισα
Σφυρίζω τραγούδια
Κόκκινα στίγματα στο χαρτί
4:34 / Ο χρόνος περνά